9. 2. 2024: Штефан СМОЛЕЙ: Сварьба  (Етноґрафія)

Штефан Смолей

СВАРЬБА

Іщі перед Другов світовов войнов, але в дакотрых нашых селах курто по войні сварьба двох молодых льюди была за три (3) дни. Самотна сварьба зачінала у молодого в неділью перед вечаром. Льюди говорили же будуть «Заграванкы«. Із села до Березовых хыжы насходили ся молоды дівкы і парібци а циґаньска музика зачінала грати. Грали в хыжі, але кідь было вонкы тепло, могли грати в боіску. Почас той забавы сварбляный староста мав повинність перевести акт, котрый немав на зачатку сварьбы хыбіти. «Послідній парібський танець молодого.«Староста на краі хыжы стояв із молодым. Перерушыв забавляня молодых льюди. Музиканте перестали грати. Староста выголосив, же буде наслідувати послідній парібськый танець молодого. В середині хыжы дружбове просили дівкы і парібків зробити місто, де бы тот танець мав ся одбыти. Музиканты стали грати. Дівкы стояли доокола, а молодый мав із міджі них выбрати дівку, із котров свій послідній парібський танець мав танцьювати. Было звыком, же молодый мав выбрати дівку, котра бывала в хыжі, котра стояла ниже молодого хыжы зато, жебы молодый в своім далшім жывоті не жыв під прыказами свойой жены. Молодый выбрав дівку і свій послідній парібськый танець із дівков танцьював сам – мав соло. Остатні дівкы і парібци стояли около і слідовали його послідній парібськый танець а дівкы молодому заспівали.

 

ЗАГРАЙ МІ, ГУДАЧКУ

Заграй мі гудачку

тот послідній танець,

мому парібчінью

днеська вечур конець.

 

Андрiю уж прышов

конець парібчіня,

танцім і співанью,

твому веселінью.

 

Мусиш зохабити,

вшыткого ся вздати,

кідь сі хочеш жену

на голову взяти.

 

Жену на голову,

i старости вильо,

уж ті так не буде

як парібком было.

 

 

ДРУЖБА ЖЕ Я ДРУЖБА

Дружба же я дружба,

тяжка моя служба,

штірі дни єм косив,

за дружбу ся просив

 

Штірі дни єм косив,

пятый дрыва різав,

жебы ня камарат

за дружбу закликав.

 

 

ОЖЕНИВ БЫ Я СЯ

Оженив бы я ся,

мам я на то волью,

але ґаздуваня,

того я ся бою.

 

Геленко, Геленко,

десь така выросла ?

Ці там дождь не падав,

ці вода высохла.

 

Ці ті отець, мати

iсти не давали,

 

чекали, жебы тя

чім скорше оддали.

...

(З приправлёваной книжкы автора – Радостне навернутя.)